انگار وقتی یکی به آدم بگه کارت سخته یا چقدر سختی کشیدی: دو تا اثر متضاد میتونه رو آدم بذاره
1- آدم پیش خودش فک کنه که نه بابا اینقدرها سخت نیست ولی خوبه که کسی هست که میدونه سخته
2- در حالیکه شاید اوضا خیلی سخت نباشه به خودش تلقین بشه که اوضا سخت تر از اونیه که احساس میکردم
من فک میکنم معمولا دچار گزینه اول میشم. شما چطور؟
1- آدم پیش خودش فک کنه که نه بابا اینقدرها سخت نیست ولی خوبه که کسی هست که میدونه سخته
2- در حالیکه شاید اوضا خیلی سخت نباشه به خودش تلقین بشه که اوضا سخت تر از اونیه که احساس میکردم
من فک میکنم معمولا دچار گزینه اول میشم. شما چطور؟
سارا
۲ نظر:
برای من یه چیزی توی مایه های گزینه ی ۱ پیش میاد با این تفاوت که این حس رو هم با خودش مخلوط می کنه که نکنه این جوری نشون می دم که کارم سخته و دیگران از ظاهر ضعیفم می فهمن
من احساس دلسوزی بیخود میکنم!! البته خیلی خیلی به شخصی که میگه و نحوه گفتنش ربط داره!
ولی کلا حس خوبی نسبت به این نوع گفتن دلسوزانه ندارم.
ارسال یک نظر