انسان بودن و عادت کردن دو تا ویژگی مکمل زندگی و تعادل زندگی اند انگار. این که آدم اول عادت میکنه بعد چون انسانه و دارای قابلیت نسیانه میتونه فراموش کنه عادتش رو. رئیسم هم میخواد بره و به احتمال قریب به یقین من آخرین نفری هستم که دارم اینو میفهمم..ربطش به عادت اینه که حالا باید عادت بودن و کار کردن با این رئیس رو فراموش کنم.
کم با هم جنگ نکردیم ولی حالا فک میکنم که دوستش داشتم و میجنگیدم. ای کاش نره، من تو فلکسیبل بودن محیط اینجا و مهدی شک ندارم فک میکنم اگه آدم جایی رو دوس داشته باشه میتونه تغییرش بده تا به ایده آل همه نزدیک بشه مگه اینکه ایده آلها خیلی متفاوت باشن.
کم با هم جنگ نکردیم ولی حالا فک میکنم که دوستش داشتم و میجنگیدم. ای کاش نره، من تو فلکسیبل بودن محیط اینجا و مهدی شک ندارم فک میکنم اگه آدم جایی رو دوس داشته باشه میتونه تغییرش بده تا به ایده آل همه نزدیک بشه مگه اینکه ایده آلها خیلی متفاوت باشن.
۱ نظر:
man ke nafahmidam chi shod :D
ارسال یک نظر