مادرانه

کاش یکی بردارد یک کتاب روانشناسی بنویسد از ناتمامیهای مادرانه ، از این قدم زدن گنگ در راهی که اینقدر همیشگی و متغیر است، از این بچه ای که هی اینقدر خواسته هایش و خودش عوض می شود. هر کسی که این کتاب را خواست بنویسد یادش باشد که مادرها را خیلی نوازش کند... مادرها گونه عجیبی از جانداران هستند که اشکشان دم مشکشان است و بعد از خواندن کتاب اصول تربیت کودک می نشینند و برای همه اشتباههای خودشان گریه می کنند.