مقداری از کتاب «امیل» روسو را خوانده ام. سالها بود دلم میخواست بخوانمش. به نظرم این نویسنده های فرانسوی هرکدام برای خودشان مکتبی دارند. البته روسو فیلسوفی است که با نوشتن کتاب امیل در قرن هجدهم بحث تربیت و پرورش را به کلی دگرگون میکند و با انتقاد از روش سنتی حاکم در آن موقع حرفهای جدیدی را در راستای جدی گرفتن شخصیت کودک و طبیعت به میان می آورد. هرچند این حرفها برای دوران ما حرف های تازه ای نیستند، ولی روسو این حرفها در دورانی دارد میزند که آموزش دقیقا خطی است. نکته این است که گفته شده کتاب امیل نسل اول انقلاب فرانسه را پرورش داده است.
به نظرم مدل نوشتنش طوری است که پیچیدگی و ادبی بودن و خلاصه باکلاسی کلام برایش مهم نیست انگار میخواهد هرطوری شده مقصودش را دقیقا بفهماند. یک جایی میگوید: «خوانندگان عزیز ببخشید اگر گاهی اوقات آنچه بر سر خودم آمده است برای شما مثال میزنم. اگر بخواهم این کتاب مفید باشد باید از نوشتن آن لذت ببرم: یادآوری گذشته سبب لذت من خواهد شد.»
کلا با اقتدار مطالب را نوشته که امروزه در کتابهای تربیتی دیده نمیشود یعنی روی نظریه اش در بعضی جاها حتی شرط بندی میکند که حتما همین است که من میگویم. ولی شک ندارم کودک امروز بسیار بسیار با امیلی که او در خیالش دارد تربیت میکند متفاوت است.
به نظرم در این دوران کسی نمیتواند چنین کتابی بنویسد که بتواند محور تربیت نسل جدید بشود چون آنقدر رفتار کودکان امروز پیچیده و غیرقابل پیش بینی است که فقط میتوانی approach تربیتی داشته باشی تا اینکه به قوانین استناد کنی و رفتار کنی.
روسو میگوید:
- امیل 12 ساله هنوز خواندن بلد نیست ... پیش از این سن خواندن بای او موجب خستگی و افسردگی است.
- باید اول احترام به حق مالکیت را به بچه آموخت بعد احترام به آزادی اشخاص را.
بدترین نوع تربیت این است که بچه بین آنچه خودش میخواهد و آنچه شما اراده میکنید مردد باشد...
به نظرم مدل نوشتنش طوری است که پیچیدگی و ادبی بودن و خلاصه باکلاسی کلام برایش مهم نیست انگار میخواهد هرطوری شده مقصودش را دقیقا بفهماند. یک جایی میگوید: «خوانندگان عزیز ببخشید اگر گاهی اوقات آنچه بر سر خودم آمده است برای شما مثال میزنم. اگر بخواهم این کتاب مفید باشد باید از نوشتن آن لذت ببرم: یادآوری گذشته سبب لذت من خواهد شد.»
کلا با اقتدار مطالب را نوشته که امروزه در کتابهای تربیتی دیده نمیشود یعنی روی نظریه اش در بعضی جاها حتی شرط بندی میکند که حتما همین است که من میگویم. ولی شک ندارم کودک امروز بسیار بسیار با امیلی که او در خیالش دارد تربیت میکند متفاوت است.
به نظرم در این دوران کسی نمیتواند چنین کتابی بنویسد که بتواند محور تربیت نسل جدید بشود چون آنقدر رفتار کودکان امروز پیچیده و غیرقابل پیش بینی است که فقط میتوانی approach تربیتی داشته باشی تا اینکه به قوانین استناد کنی و رفتار کنی.
روسو میگوید:
- امیل 12 ساله هنوز خواندن بلد نیست ... پیش از این سن خواندن بای او موجب خستگی و افسردگی است.
- باید اول احترام به حق مالکیت را به بچه آموخت بعد احترام به آزادی اشخاص را.
بدترین نوع تربیت این است که بچه بین آنچه خودش میخواهد و آنچه شما اراده میکنید مردد باشد...
۲ نظر:
مرسي سارا جان، من كه هميشه از كتاب هايي كه معرفي مي كني استفاده مي كنم، اما اميل جون در مورد تربيت كودكان است برام خيلي جالبتر بود، خانم مهندس يه وقت به ما بديد همديگر رو ببينيم
ای بابا خانوم مهندس شما وقت ندارید درگیر جهانگردی و اینایید ;)
ارسال یک نظر