۱۳۸۹ خرداد ۲۷, پنجشنبه
حرف بزن دختر
من یک ویژگی که دارم اینه که انتظار دارم دور و بری هام من رو بفهمن بدون اینکه من حرفی زده باشم و این واقعا یک انتظار بیجاس این رو هم میدونم ولی به وقتش یادم میره که بابا کس دیگه در درون من وجود نداره غیر از خودم که بتونه بفهمه در ذهن من چی میگذره. حالا اگه این موضوع واسه من جا افتاد!!!!!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
شاید اگه حرفاتو بنویسی راحتتر باشه، از مزایای داشتن وبلاگ همینه
اولا لزوما کسایی که میخوام منو درک کنن وبلاگمو نمیخونن. بعدشم خیلی از این موارد در زمان خاصی معنی دارند یعنی تو کانتکستی که داریم حرف میزنیم من حواسم نیست که مطلب فقط تو ذهنمه و نگفتمش در حالی که انتظار داریم بقیه اینو بدونن یا فرض میکنم همه اینو میدونن نیازی نیست گفته بشه در حالی که پیش نیاز فهمیدن منظورم گفتن همون چیزاییه که فک میکنم همه میدونن.
بعدش واقعا راهش این نیست که من اینجا بنویسم. راهش اینه که یاد بگیرم به جاش حرفم رو بزنم نه؟
من فکر میکنم شاید منظورت این باشه که یه وقت بی اینکه لازم باشه حرفتو بزنی طرف مقابل بفهمه!
چون در مواردی گفتن همه چیز، لوث میکنه اصل چیزی که شخص میگه و میخواسته غیرمستقیم برداشت بشه...
ارسال یک نظر