۱۳۸۸ بهمن ۱۴, چهارشنبه

های زندگی

لذت بردن از زندگی واقعا استعداد میخواهد، نمیدانم ژنتیک است یا مهارتی است که میشود کسبش کرد. به هرحال خیلی وقتها در حسرت داشتن چنین استعدادی زمانهایی از زندگی را بدون داشتن حس رضایت از دست داده ام.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

من دورادور می شناسمتون. یک چیزی برای من جای تعجب داره اینکه با این وضعیت زندگی (وضعیت تحصیلی، همسرتان، فرزندی مثل این پسر گلی که دارید و ..)، باز شخص احساس نارضایتی می کند؟

مهدی گفت...

رضایت آدمها از زندگی فقط وابسته به شرایط و محیط نیست مهمتر از همه به نظرم انتظار آدمها از خودشان، آدمهای دوروبر و محیطشان است.
میتوان یک شرایط ساده و پیش پا افتاده از نظر جامعه داشت و کاملا راضی بود و حس خوشبختی را به خوبی تجربه کرد.