خیلی بده که آدم شفاف برخورد نکنه، پیله ببافه دورش و فقط بشینه با خودش قضاوت کنه. مثلا همین همسایه ی محترم ما که بیچاره ها (شایدم خوشبختها) یک هفته است که نی نی دار شدن و ما با اینهمه سر و صدا ها و رفت و آمدهایی که داشتن چه فکرایی راجع بهشون می کردیم.
۱۳۸۳ خرداد ۳۰, شنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر